Leestijd: 4 minuten

Ik ben onvrijwillig single. Ik heb er van alles aan gedaan om mijn status te veranderen, maar hier in Hulst lukt me dat niet. Ook al ken ik de tekst van Kapitein Rooibos uit mijn hoofd en kan ik de Zeeuwse eilanden achterstevoren opdreunen, ik blijf als import-Zeeuw een buitenbeentje.

Daarom heb ik laatst de stoute schoenen aangetrokken en me aangemeld bij een datingsite. Eerst moest ik een gebruikersnaam opgeven. Dat leek me makkelijk: Edwin. Die naam bleek echter vergeven te zijn en werd daarom niet geaccepteerd. Gelukkig ben ik niet voor één gat te vangen en ik besloot mijn tweede naam – Louis – in de strijd te werpen. Hoera, de naam EdwinenLouis was nog niet in gebruik. Daarna moest ik een vragenlijst invullen. Er zaten een paar lastige tussen. Bij lichaamsbouw kon ik kiezen uit: normaal, atletisch en een paar pondjes extra. Na enig weifelen heb ik voor atletisch gekozen, vanwege mijn lenige geest natuurlijk. Voor het schrijven van een profieltekst – Vertel wie je bent en wat je zoekt – had ik geen inspiratie meer en dat was precies wat ik opschreef, met de belofte dat ik spoedig beter mijn best zou doen.

Wat heb ik een trammelant gehad met de redactie van die website. Het eerste mailtje van Talitha ging over mijn gebruikersnaam. Louis mocht niet onder mijn naam lid zijn, maar moest een eigen account aanmaken. Ik mailde terug dat Louis niet bestond en dat er alleen een Edwin was die zich EdwinenLouis noemde. Daaruit concludeerde ze dat de account van Louis een fake-account was en dat ik op grond van die grove overtreding geroyeerd zou worden, tenzij ik mijn naam ogenblikkelijk zou wijzigen in Edwin8963 of iets van die strekking. Ik ben toen maar gezwicht.

Met zo’n onpersoonlijke naam moest ik wel een opvallende profieltekst verzinnen en daarom leek het me een goed idee om de vrouwelijke leden van de datingsite niet zomaar mee te delen dat ik soms een beetje ondeugend ben, maar om het ze te laten zien.

WIE IK BEN
Ik ben een rustige, beschaafde man, voor wie het glas altijd halfvol is. Het Latijnse memento mori (pluk de dag) is mijn lijfspreuk en ik heb één tatoeage.

WAT IK ZOEK
Ik ben ruimdenkend. Het maakt me niet uit hoe je eruit ziet, hoe oud je bent of wat je afkomst is. Je moet wel van tatoeages houden, want de mijne zit in mijn hals en springt nogal in het oog. Het is een Mad Max-achtige slang, die bestaat uit cyrillische letters die tezamen de naam van mijn ex-vriendin Annika vormen. Het zou daarom handig zijn als jij ook Annika heette. Het liefst met dubbel-k, want tijdens het zetten is er een spelfout ingeslopen. Ik kreeg wel korting. Als je achternaam Evdokimov is, hebben we zéker een match. (Het is een erg lange slang.)

De volgende dag kreeg ik prompt een e-mail van Talitha met de boodschap dat het op grond van de algemene voorwaarden verboden was om contactinformatie in de profieltekst te zetten. Om die reden had ze Annika en Evdokimov uit de tekst geschrapt. Ze meende werkelijk dat ik op slinkse wijze in contact wilde treden met niet-lid Annika. Zelfs toen ik haar voorstelde een willekeurige andere naam te verzinnen was het volgens haar nog steeds tegen de regels. De ruzie liep hoog op en omdat mijn kans op een internetrelatie gezien mijn gecensureerde tekst toch al tot nul gereduceerd was, heb ik háár maar om een date gevraagd. Toen werd ik, heel verrassend, geblokkeerd.

Sindsdien zwerf ik ’s avonds van café naar café, in de hoop dat een aardige bezoekster (mag ook een aardige serveerster zijn) mij eens opmerkt.